Het is 1998, als David voor 1 dagdeel  in de week bij de Intratuin in Emmen gaat werken. David heeft op dat moment dagbesteding bij de Noorderbrug en via deze werkervaringsplek krijgt David de kans om iets in de maatschappij te doen.

Het werken bij de Intratuin bevalt David goed, het is namelijk leuk om iets voor een ander te kunnen betekenen en met beide benen in de maatschappij te staan. Na een aantal jaren is David niet meer weg te denken als medewerker en Intratuin Emmen wil David de kans bieden om er een echte werkplek van te maken. Samen met het UWV en BaanPlus wordt dit in gang gezet en sinds 2011 heeft David zelfs een vaste aanstelling, voor inmiddels 3 dagdelen in de week.

David werkt in het tuincafé, waar hij een aantal vaste taken heeft. Als ik hem vraag wat hij het aller-leukste vindt, noemt hij zijn gehele takenpakket op: De kassa, want hij vindt rekenen leuk. Dit werk hebben ze heel goed uitgelegd, zo vertelt hij enthousiast. Het afwassen vindt hij ook leuk, dit is in een aparte ruimte, even weg van de drukte. Verder ruimt hij op, maakt hij de tafels schoon en brengt hij de bestellingen naar de mensen toe. Een echte all rounder inmiddels dus!

David heeft een vaste collega, die hem aanstuurt. Samen met de trajectbegeleider van BaanPlus hebben we regelmatig een gesprek om eventuele knelpunten te bespreken en de puntjes op de i te zetten. Deze gesprekken zijn zowel voor David als voor zijn collega belangrijk, want zonder duidelijkheid en goede aansturing gaat het minder goed op het werk.

Terwijl David de dienbladen met gebruikte kopjes uit de kar haalt, komt één van de vaste klanten David nog even bedanken voor de heerlijke koffie. “Tot volgende week, David” roept ze nog na terwijl ze richting haar boodschappenkar met mooie perkplantjes loopt. Tot volgende week, inderdaad, want zolang David dit werk nog kan doen, wil hij zich blijven inzetten voor zijn werk.